Indywidualny program i tok nauki dla ucznia szczególnie uzdolnionego |
||
|
Uczniów wybitnie uzdolnionych nie jest dużo. Tym bardziej trzeba ich zauważyć, poznać i pomóc im - w tym celu stworzyć sprzyjające warunki, podłoże do optymalnego rozwoju. Nowy model pomocy psychologiczno-pedagogicznej, określony w rozporządzeniu MEN z 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach, obliguje szkołę do: rozpoznawania indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów, w tym uczniów szczególnie uzdolnionych, oraz zaplanowania sposobów ich zaspokojenia. Zgodnie z ideą rozporządzenia nauczyciel jest zobowiązany do niezwłocznego poinformowania dyrektora o tym, że naucza ucznia o szczególnych uzdolnieniach. Wszystko po to, aby objąć ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną ze względu na jego specjalne potrzeby edukacyjne. Śródroczna klasyfikacja sprzyja właśnie ponownemu "przyjrzeniu się" uczniowi szczególnie uzdolnionemu. Może się okazać, że działania realizowane dotąd z takim uczniem w ramach poszczególnych form i sposobów udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole, są już dla niego niewystarczające. Wyjściem z tej sytuacji jest właśnie indywidualny tok nauki lub indywidualny program nauki. Warunkiem organizacji indywidualnego toku lub programu nauki jest wydawanie zezwolenia przez dyrektora szkoły. Z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na indywidualny tok nauki może wystąpić (§ 4 ust. 2 rozporządzenia MENiS z 19 grudnia 2001 r.): - uczeń (jeżeli jest niepełnoletni, to za zgodą rodziców), - rodzice niepełnoletniego ucznia, - wychowawca klasy lub nauczyciel prowadzący zajęcia edukacyjne, których dotyczy wniosek - za zgodą rodziców lub pełnoletniego ucznia. |
||
|