Zwolnienia uczniów z nauki drugiego języka obcego |
||
|
Zwolnienie może dotyczyć części lub całego okresu kształcenia w danym typie szkoły. Dyrektor sprawdza, czy stwierdzenie wady lub niepełnosprawności jest podstawą do decyzji o zwolnieniu. Poradnia odnotowuje stwierdzone wady, dysfunkcje, upośledzenia, a dyrektor szkoły sprawdza, czy stanowią one podstawę do dokonania zwolnienia na podstawie przepisów prawa. Jeśli tak - wydaje decyzję o zwolnieniu ucznia z nauki drugiego języka obcego. Taką informację przekazuje: 1. Rodzicom/prawnym opiekunom oraz wychowawcy i nauczycielowi języka, z którego uczeń jest zwolniony. W przypadku zwolnienia ucznia z nauki drugiego języka obcego w dokumentacji przebiegu nauczania zamiast oceny klasyfikacyjnej wpisuje się „zwolniony”. Podstawa prawna: § 7 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 10 czerwca 2015 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz.U. poz. 843). Uczniów z orzeczeniem - z uwagi na niedostosowanie społeczne - obowiązuje ramowy plan nauczania dla oddziałów przysposabiających do pracy organizowanych w szkołach, w tym specjalnych, w których obowiązuje realizacja tylko jednego języka obcego. Jeśli taki uczeń uczęszcza do szkoły ogólnodostępnej, to realizuje treści programowe na odmiennych zasadach. Zwolnienie z nauki drugiego języka obcego na podstawie posiadanego przez ucznia orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego albo indywidualnego nauczania jest możliwe jedynie w stosunku do uczniów z: wadą słuchu, głęboką dysleksją rozwojową, afazją, niepełnosprawnościami sprzężonymi, autyzmem, w tym z zespołem Aspergera. Przedszkola, szkoły i oddziały ogólnodostępne, oddziały integracyjne oraz specjalne, a także ośrodki mają obowiązek zapewnienia dzieciom i młodzieży niepełnosprawnym, niedostosowanym społecznie i zagrożonym niedostosowaniem społecznym: realizacji zaleceń zawartych w orzeczeniu wydanym przez publiczną poradnię psychologiczno-pedagogiczną, odpowiednich ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów warunków do nauki, sprzętu specjalistycznego i środków dydaktycznych, zajęć specjalistycznych, o których mowa w przepisach w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach, innych zajęć odpowiednich ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów, w szczególności zajęć rewalidacyjnych dla uczniów niepełnosprawnych, zajęć resocjalizacyjnych dla uczniów niedostosowanych społecznie i zajęć socjoterapeutycznych dla uczniów zagrożonych niedostosowaniem społecznym, integracji uczniów ze środowiskiem rówieśniczym, przygotowania uczniów do samodzielności w życiu dorosłym. Podstawa prawna: art. 71b ust. 7 pkt 2 i 3 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz.U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm.), załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 204 ze zm.). |
||
|