>>MAMY W SZKOLE NOWY CIĄGNIK !!!<<
>>Spotkanie z rodzicami 5-04-2016 r. godz. 16:00<<

archiwum

„Najlepsi z najlepszych”

Patronat nad tymi wyborami, gdzie swój głos można oddać bezpośrednio do urny lub drogą elektroniczną, sprawuje redakcja telewizji ogólnopolskiej, która dla zwycięscy przewiduje czas antenowy na wywiad w jednym ze swych programów weekendowych. Jeden z dziennikarzy tej redakcji, razem z ekipą realizacyjną, na co dzień relacjonuje ze szkoły przebieg tego plebiscytu.
Główny bohater spektaklu wokół osoby, którego osnuta jest akcja tej miniatury dramatycznej, to uczeń, który wydaje się być idealnym kandydatem do zwycięstwa w plebiscycie. Jednak jego popularność w szkolnej społeczności ma swoje źródła w tym, co stoi w jaskrawej sprzeczności z ideą konkursu, mającego premiować pozytywnego idola. Podstawą jego kontaktów z rówieśnikami są, wyniesione z domu, podpatrzone u świetnie sytuowanych rodziców - poczucie wyższości i pogarda dla elementarnych zasad współżycia społeczności.
Jego „popularność” to efekt umiejętnego, wyrachowanego stosowania wobec rówieśników elementów agresji i przemocy psychicznej, przenoszenia na grunt szkoły negatywnych wzorców zachowań ( używki, uzależnienie od Internetu, brak tolerancji i szacunku dla odmienności, podważanie autorytetu nauczycieli).
Nauczyciele, świadomi tego, jak bardzo negatywnym dla uczniowskiej społeczności będzie ewentualne zwycięstwo tego ucznia w plebiscycie, podejmują się próby mediacji, mającej na celu wycofanie jego kandydatury.
Jednak na przeszkodzie stoją im w pełni demokratyczne zasady konkursu i całkowite niezrozumienie przez rodziców, kierujących się egoistycznymi pobudkami - konsekwencji wygranej swojego dziecka. Tej trudnej sytuacji nie polepsza również fakt odkrycia przez dziennikarza manipulacji głosami poparcia, której autorem jest uczeń, wspomagany w niej przez rodziców. To za mało, aby zatrzymać mechanizm plebiscytu.
Ostatecznie wychowawca klasy, której uczniem jest główny bohater spektaklu, decyduje się na ostateczną, fundamentalną konfrontację z uczniem. Ta konfrontacja to rozmowa - pojedynek, w której orężem jest przesłanie o wyjątkowej dla wszystkich wymowie: człowiek ma niezbywalne, samodzielne prawo do podejmowania decyzji; człowiek ma obowiązek przyjąć konsekwencję swoich decyzji.
Zgodnie z oczekiwaniami, bohater spektaklu wygrywa w plebiscycie „Najlepszy z najlepszych”. Podczas wywiadu „na żywo” w studiu telewizyjnym, nieoczekiwanie zdradza prawdę o sobie i o kulisach swojego sukcesu. Konkurs zostaje powtórzony. Szkolna społeczność po raz drugi wybiera swojego idola. Wynik plebiscytu zostaje dokładnie powtórzony.

T. Duchnicz